Hoe werken vlamvertragers op fosforbasis samen met polyesterweefsel om verbranding te voorkomen?

Vlamvertragers op basis van fosfor werken voornamelijk met polyesterweefsel in via een chemisch proces dat de weerstand van het materiaal tegen verbranding verbetert. Zo werken ze:

Vorming van verkoolde stoffen: Bij blootstelling aan hoge temperaturen bevorderen vlamvertragers op fosforbasis de vorming van een verkoolde laag op het oppervlak van het polyesterweefsel. Deze verkoolde laag fungeert als een barrière, vertraagt ​​de warmteoverdracht naar het onderliggende materiaal en voorkomt verdere verbranding.

Uitdroging en verknoping: De fosforverbindingen kunnen ervoor zorgen dat de polyester bij verhitting uitdroogt en verknoopt. Dit proces vermindert de hoeveelheid brandbare gassen die vrijkomen tijdens de verbranding en verhoogt de structurele integriteit van het materiaal onder hitte.

Verdunning van brandbare gassen: Sommige op fosfor gebaseerde vertragers geven bij verhitting niet-brandbare gassen vrij (zoals waterdamp of stikstof). Deze gassen verdunnen de zuurstof rond de stof, waardoor de kans kleiner wordt dat het polyester vlam vat.

Opzwellen: In sommige gevallen zorgt de op fosfor gebaseerde vertrager ervoor dat het polyester opzwelt en een schuimende, beschermende barrière vormt bij blootstelling aan hitte. Deze opzwellende werking isoleert de stof verder en beschermt deze tegen de warmtebron.

De combinatie van deze mechanismen maakt op fosfor gebaseerde vlamvertragers effectief in het verminderen van de ontvlambaarheid van polyesterweefsels, die anders gevoelig zijn voor smelten en verbranden bij blootstelling aan vuur. vlamvertragers van textiel kan de ontvlambaarheid van stoffen effectief verminderen, waardoor de veiligheid ervan in geval van brand wordt vergroot, de verspreiding van vlammen wordt vertraagd en de schade veroorzaakt door brand wordt geminimaliseerd.