Wat zijn de standaardtechnieken voor het aanbrengen van vlamvertragers op textiel?

Bij het aanbrengen van vlamvertragers op textiel zijn verschillende technieken nodig die zijn afgestemd op het specifieke stoftype, de gewenste eigenschappen en de eindgebruikstoepassingen. Deze technieken zorgen ervoor dat de vlamvertragende chemicaliën effectief aan de vezels hechten, waardoor een langdurige brandwerendheid ontstaat. Hier volgen enkele standaardmethoden voor het aanbrengen van vlamvertragers op textiel:

1. Opvulling
Opvulling is een veelgebruikte techniek waarbij de stof door een vlamvertragende oplossing en vervolgens door rollen wordt gevoerd om overtollige vloeistof te verwijderen. Het proces wordt doorgaans gevolgd door drogen en uitharden.
De stof wordt gedrenkt in een vlamvertragend bad en tussen rollen geperst om de hoeveelheid chemische opname te controleren. Zorgt voor een uniforme toepassing, geschikt voor productie op grote schaal. Veel gebruikt voor huishoudtextiel zoals gordijnen en stoffering.

2. Coating
Bij het coaten wordt een vlamvertragende chemische stof in de vorm van een pasta of oplossing rechtstreeks op het oppervlak van het textiel aangebracht. De vlamvertrager wordt op de stof uitgesmeerd of gerold, die vervolgens wordt gedroogd en uitgehard. Biedt een oppervlaktebarrière tegen vlammen, geschikt voor dikkere stoffen.Vaak gebruikt voor industrieel textiel en beschermende kleding.

3. Spuiten
Bij het spuiten worden vlamvertragers aangebracht in een fijne nevel of spuitvorm, waardoor plaatselijke of volledige behandeling mogelijk is. De stof wordt blootgesteld aan een gespoten nevel van een vlamvertragende oplossing. Geschikt voor het behandelen van complexe vormen en structuren, eenvoudig te controleren toepassing. Gebruikt voor specifieke plekken op stoffen of bij het behandelen van geassembleerde producten zoals tenten of auto-interieurs.

4. Onderdompelen/dompelen
Bij onderdompeling wordt de stof een tijdje ondergedompeld in een vlamvertragende oplossing om een ​​grondige verzadiging te garanderen. Het textiel wordt in een vlamvertragend bad gedompeld en vervolgens gedroogd. Zorgt voor een diepe penetratie van de vlamvertrager in de vezels. Geschikt voor stoffen die een hoge vlam vereisen vertraging, zoals in beschermende kleding en beddengoed.

5. Schuimafwerking
Foam Finishing maakt gebruik van een schuimdrager om vlamvertragers gelijkmatig over het textieloppervlak aan te brengen. Vlamvertragende chemicaliën worden gemengd tot een schuim, dat op de stof wordt aangebracht en vervolgens wordt gedroogd en uitgehard. Gebruikt minder water, geschikt voor lichtgewicht stoffen. Gebruikt voor technisch textiel en stoffen waarbij minimaal gebruik van chemicaliën gewenst is.

6. Uitputting
Bij uitputting wordt het textiel behandeld in een bad waar de vlamvertrager geleidelijk door de vezels wordt geabsorbeerd. De stof wordt ondergedompeld in een vlamvertragende oplossing, die vervolgens wordt verwarmd om de absorptie te vergemakkelijken. Zorgt voor een grondige en gelijkmatige verdeling van de vlamvertrager. Veel gebruikt voor natuurlijke vezels zoals katoen en wol.

7. Achtercoating
Backcoating is een specifiek type coating dat wordt aangebracht op de achterkant van stoffen en vaak wordt gebruikt voor composiettextiel. Vlamvertrager wordt op de achterkant aangebracht, meestal in een dikke, pasta-achtige vorm. Zorgt voor een vlambestendige barrière, verbetert de structurele integriteit van de stof.Gebruikt voor stoffering en zwaar textiel.

8. Enten
Bij het enten worden vlamvertragers chemisch aan de textielvezels gebonden. De stof wordt behandeld met vlamvertragende monomeren, die vervolgens op de vezels worden gepolymeriseerd. Biedt duurzame, langdurige vlambestendigheid. Wordt gebruikt voor hoogwaardige stoffen die een aanhoudende vlamvertraging vereisen.

Deze technieken bieden verschillende toepassingsmogelijkheden vlamvertragers van textiel , elk met zijn eigen voordelen en geschikte toepassingen. De keuze voor de methode is afhankelijk van het type textiel, het gewenste niveau van vlamwerendheid en de specifieke eisen van de eindtoepassing.